Conxuro da Queimada
Conxuro da Queimada |
La Noche de San Juan es una noche mágica para hacer conjuros, y nosotros los gallegos tenemos nuestro Conxuro da Queimada. Para espantar las meigas no hay nada mejor que preparar una buena queimada y recitar su conjuro. En él se invoca a los 4 elementos: fuego, tierra, agua y aire:
Cómo preparar la queimada
Conxuro da Queimada |
Ingredientes de la queimada:
- 2 litros de aguardiente blanca.- 300 g de azúcar.
- La cáscara de 2 limones.
- 1 manzana troceada.
- 1 puñado de granos de café
Conxuro da Queimada |
Receta de la queimada
La receta de la queimada es muy sencilla. En un recipiente de barro cocido echamos 300 gramos de azúcar y los dos litros de aguardiente (reservamos 2 cucharadas de azúcar para plantar el fuego). Añadimos las cáscaras del limón y la manzana troceada.
En un cucharón ponemos 2 cucharadas de azúcar con un poco de aguardiente y le plantamos fuego. Cuando encienda el fuego, lo aproximamos con cuidado, al recipiente de la queimada para que empiece a arder. Removemos la queimada con cuidado, sin llegar al fondo, donde se acumula casi todo el azúcar. A continuación elevamos el cucharón lentamente dejando que suban las llamas del alcohol.
Añadimos un puñado de granos de café y, con mucho cuidado, seguimos removiendo y levantando un poco del azúcar del fondo.
Poco a poco dejaremos que se vaya quemando el aguardiente, pero sin dejar que se consuma del todo el alcohol. Dependiendo de cómo os guste, podéis hacerla más floja o más fuerte. No dejéis que se queme todo el alcohol porque si no sabrá a agua dulce caliente. Cuanto menos se queme más fuerte resulta. Se apaga solo, soplando fuerte o con una tapadera.
Cuando falta poco para que se apague recitamos O Conxuro:
"Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.
Demos, trasgos e diaños, espritos das nevoadas veigas.
Corvos, pintigas e meigas, feitizos das menciñeiras.
Podres cañotas furadas fogar dos vermes e alimañas.
Lume das Santas Compañas, mal de ollo, negros meigallos,
cheiro dos mortos, tronos e raios.
Oubeo do can, pregón da morte; fuciño do sátiro e pé de coello.
Pecadora lingua da mala muller casada con home vello.
Averno de Satán e Belcebú, lume dos cadavres ardentes,
corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernais cús,
muxido da mar embravescida.
Barriga inútil da muller solteira,
falar dos gatos que andan á xaneira,
guedella porca da cabra mal parida.
Con este fol levantarei as chamas de este lume
que asemella ao do inferno,
fuxirán as bruxas a cabalo das súas escobas,
índose bañar na praia das areas gordas.
¡Oíde, oíde! os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse na augardente,
quedando así purificadas.
E cando este brevaxe baixe polas nosas gorxas,
quedaremos libres dos males da nosa ialma e de todo embruxamento.
Forzas do ar, terra, mar e lume, a vos fago esta chamada:
si é verdade que tendes máis poder que a humana xente,
eiquí e agora, facede cos espritos dos amigos que están fora, participen con nós de esta queimada."
Comentarios
Publicar un comentario